به گزارش گروه خبر شهدای آینده به نقل از رجا نیوز، بيانيه نمايندگي ايران در وين و اخبار تأييد شده از مذاكرات اخير ميان تيم اعزامي از آژانس بينالمللي انرژي اتمي و مقامهاي ايراني حاكي است كه يوكيا آمانو مديركل آژانس در شرايطي كه گفتوگوها از روند سازندهاي برخوردار بوده است، با يك تماس ناگهاني و اصرار عجيب بر محور قرار دادن موضوع "بازديد از صنايع پارچين"، موجب شده مذاكرات بهرغم پيش مذاكرههاي خوب، بدون توافق مشخص پايان يابد.

در روزهاي اول و دوم اسفند ماه سال جاري تيم اعزامي آژانس بينالمللي انرژي اتمي براي دومين بار در ظرف يك ماه به سرپرستي هرمان ناكارتس معاون امور پادمانهاي آژانس در پاسخ به دعوت جمهوري اسلامي به تهران سفر كرد، تا در زمينه مسائل باقيمانده مشهور به "مطالعات ادعايي" يكبار براي هميشه به توافق و جمعبندي براي خروج از بن بست رسيده شود.

در جريان اين مذاكرات، قرار بود كه مشابه سال 86 به يك توافق رسيده شود كه در چارچوب اين توافق، تمام مسائل باقيمانده حل و فصل شود تا در واقع آژانس و مديركل آن ديگر بهانهاي نداشته باشند. البته مداليته سال 86 نيز در واقع با همين انگيزه تنظيم شده بود تا يكبار براي هميشه همهي مسائل موجود ميان ايران و آژانس احصا و طبق زمانبندي مشخص بررسي و نتيجهي آن در قالب گزارشهاي رسمي مديركل اعلام شود كه در اثر اين مذاكرات، شش مسئله اصلي مشخص و در نتيجهي همکاري بسيار فعالانه ايران، شش مساله باقيمانده در تاريخ ٢٠٠٨ حل و فصل شد و مديرکل قبلي آن را در نامههاي جداگانه به شوراي حکام گزارش كرد.

با اين حال، پس از حل و فصل اين شش مسئله، اويلي هاينونن كه آنزمان معاون امور پادمانهاي آژانس بود و پس از آن مشخص شد كه مهره رسمي سيا در آژانس بوده است، با ترتيب دادن يك شوي تبليغاتي و نمايش چند اسلايد و پاورپوينت ادعا كرد كه ايران فعاليتهاي اعلام نشدهاي داشته است كه اين ادعاها به "مطالعات ادعايي" مشهور شد.


ايران همانزمان اعلام كرد كه اين اقدام خارج از چهارچوب مداليته بوده و چنانچه ادعاي جديدي وجود دارد، اولاً به معناي اين است كه آژانس زير تعهداتش زده و ثانياً بايد اصل اسناد را بهمنظور ارزيابي ايران ارائه كند وگرنه ساخت چند كليپ و اسلايد براي اتهامزني كار سختي نيست.


در اين زمان، آژانس عليرغم وعدهي خود از ارائه اصل اسناد خودداري كرد، چرا كه در واقع اصل اسنادي در كار نبود و اين امريكا بود كه با ادعاي خود، با آبروي آژانس بازي كرده بود و اكنون سندي نداشت كه در اختيار آژانس قرار دهد. با اين وجود، ايران ارزيابي خود را در يک سند ١١٧ صفحهاي به آژانس ارائه داد.


اما در شرايطي كه چند سال از اين ماجرا ميگذشت و مديركل آژانس در هر گزارش، ادعاهاي خود در مورد مطالعات ادعايي را تكرار ميكرد، جمهوري اسلامي يك فرصت تاريخي را در اختيار اين نهاد قرار داد و در 8 آبان سال جاري پيشنهاد كرد كه يك تيم از آژانس براي ديدار از ايران به منظور حل مسايل و خاتمه دادن به فرآيندي که به نظر ميرسد بيپايان است، سفر كند.

اين پيشنهاد نيز منجر به دو سفر هيئت اعزامي آژانس و دو دور مذاكره شد و در بين اين دو دور نيز، سه دور مذاكره از سوي نمايندگي ايران در آژانس انجام شد، يعني در ظرف حدود 20 روز پنج دور مذاكره انجام شد.در عين حال، روز گذشته نمايندگي ايران در وين بيانيهاي منتشر كرد و در واكنش به ادعاهاي غيررسمي عليه ايران در رسانههاي غربي، جزئياتي از اين مذاكرات را اعلام كرد.


متن بيانيه


اما نكته جالب، اصرار عجيب آمانو بر بازديد از "پارچين" بوده، بهطوري كه همانطور كه در بيانيه دفتر نمايندگي ايران عنوان شده و مقامهاي آگاه نيز تأييد ميكنند، در مذاكرات ميان نشستها در وين توافق شده بود كه بازرسي از ايران به بعد از نشست ماه مارس شوراي حكام (كه دو روز پيش آغاز شد)، موكول شود اما در مذاكرات دور دوم تيم اعزامي آژانس به ايران، ناگهان با يك تلفن آمانو، روند سازنده مذاكراتي مخدوش شد و با اصرارهاي عجيب مديركل بر بازديد از آژانس در همين سفر، گفتوگوها بدون نتيجه خاتمه يافت.با اين حال، گزارش زير از سابقه ماجراي "پارچين" نشان ميدهد كه مديركل وابسته به كاخ سفيد آژانس بينالمللي انرژي اتمي چگونه با آبرو و حيثيت اين نهاد بينالمللي بازي و اسناد قبلي همين نهاد در مورد تأسيسات پارچين را نقض ميكند:


ماجرای پارچین چیست؟
بر اساس گزارش ايران هستهاي، در سپتامبر 2004 (25 شهريور 1383) سايت مؤسسه علوم و امنيت بينالملل (ISIS) تصاويري از پارچين منتشر كرد و طي تفاسيري از عكسها، ساختمانها و مناطق آنجا ادعا کرد که آزمايشهاي مواد منفجره قوي و تأسيسات تحقيقات و آزمايش هسته اي براي آزمايش جنگافزار هستهاي در آنجا انجام شده است.


همچنين در اين تحليل، از وجود تجهيزات عكسبرداري سريع و Flash Xray و ساير تجهيزات نام برده شد. این تحلیل ساختگی بلافاصله بازتابی وسیع پبدا کرد و در تمام نشريات و وسايل ارتباطي جمعي غرب تکرار شد.به دنبال این گزارش، اولی هاينونن که در آن وقت معاون امور پادمان آژانس بود با اشاره به مقاله ISIS برای "بررسي فقدان مواد و فعاليتهاي اظهار نشده" و شناسايي تجهيزات كليدي اشاره شده در اتهامات امريكا و نمونه برداري محيطي، درخواست بازرسي از پارچين را کرد.


نمايندگان جمهوري اسلامي ايران در دیداری در هجدهم دي 1383 (هفتم ژانويه 2005) كه با هاينونن در وين داشتند، از وي پرسیدند كه دليل شما مبنی بر اينكه میخواهید بنا بر اين اتهامات دروغ، از پارچين بازديد كنيد، چيست؟ وي پاسخ جالبي داد و گفت: «وقتي شما در يك محل حوضي ميبينيد و در كنار آن "پر" اردك و سپس جاي پنجه اردك را ميبينيد و صداي "كواكوا" اردك را ميشنويد، مطمئن ميشويد كه در اين حوض اردك بوده است»!هاینونن ادامه داد: «به همین شکل، ما در عكسهاي ماهوارهاي ديديم كه در پارچين يك ساختمان به شكل "V" و شبيه ساختمان سلاح هسته اي Aldermaston انگلستان و محل قرار دادن Flash X وجود دارد».


وی اضافه کرد: «همچنين برخي محلها، شبيه محلهاي تست سلاح هسته اي لوس آلاموس امريكاست. وجود بونكرهايي مناسب براي مشاهده آزمايش سلاح هسته اي، مطرح است».


سرانجام در اين نشست، يكي ديگر از بازرسان به نام فردريك كلود با مليت فرانسوي كه مسئول عكسهاي ماهواره اي آژانس بود، از روي نقشه درخواست بازديد از محلهاي خاصي را كرد. وقتي از وي پرسیده شد براي چه اين محلها را برگزیديد، پاسخ داد: «چون اين محلها بيشتر به محلهاي هسته اي از جمله آزمايش هيدروديناميك و هيدرواستاتيك شبيه است» و این دقیقا همان اتهامی است که یوکیا آمانو در پارارگراف های 49 و 50 گزارش اخیر خود مطرح کرده است.


سرانجام بازرسان در تاريخ 24/10/83 (چهاردهم ژانويه 2005) از محلهايي كه خودشان تعيين كرده بودند، از پارچين بازديد كامل و نمونهبرداري کردند.


اما نتیجه بازرسی چه بود؟وقتي بازديد انجام شد، بازرسان مشاهده كردند كه ساختمان V شكل كه به قول آنها مشابه ساختمان آزمايش هاي هسته اي انگلستان بود، يك ساختمان اداري بيش نبود! و محل هايي كه به عنوان تست هسته اي تشخيص داده بودند، در حقيقت انبار و يا ساختمان نيمه كاره و يا محل توليد باطري معمولي با ولتاژ پائين و در مواردی سرویس بهداشتی بود. تعدادي زيادي نمونه برداري نیز انجام شد كه بعداً مشخص شد نشان دهنده هیچ آلودگی نیست و به همین علت آژانس پرونده پارچین را بسته اعلام کرد.


آژانس در گزارش خود درباره بازديد از پارچین چنين نوشت: «آژانس در اين بازديد (ژانويه 2005 از پارچين) پنج ساختمان را انتخاب كرد. آژانس توانست آزادانه به ساختمان ها و اطراف آنها دسترسي پيدا كند و همچنين اجازه يافت از آنها نمونه برداي كند. نتايج اين نمونه برداري وجود مواد هسته اي را نشان نداد و آژانس اثري از تجهيزات يا مواد چند منظوره در اماكني كه مورد بازديد قرار داد، مشاهده نكرد».


پس از بازديد اول پارچين، آژانس برخلاف قولي كه داده بود، مجدداً در 7/2/2005 درخواست بازديد دوم از پارچين را مطرح كرد. ایران ضمن اعتراضهايي كه به آژانس كرد، سرانجام با توجه به خواهش البرادعي مبني بر اينكه "من با يك بازديد نمي توانم جامعه جهاني را قانع كنم" به شرط اينكه پرونده پارچين براي هميشه بسته شود، با بازديد دوم از هر محلي كه آژانس تعيين مي كند، موافقت کرد.


بر این اساس، آقاي هاينونن قول داد كه اگر نتيجه بازديد دوم نيز همانند بار اول باشد، پرونده پارچين براي هميشه بسته خواهد شد. نهايتاً در تاريخ 10/8/84 (1 نوامبر 2005) آقاي فردريك کلود از روي نقشه و عكس هاي ماهواره اي كه خودش برداشته بود، چند جا را تعيين كرد و مورد بازرسي و نمونه برداري مجدد قرار گرفت. مجدداً همه ادعاها دروغ از آب درآمد و هیچ نشانهاي از مواد هسته ای یا فعالیت برای تولید سلاح هسته ای مشاهده نشد.هاينونن در حين بازديد خواهش كرد كه "به خاطر من اجازه بدهید دو نقطه ديگر را هم بازديد كنند" كه به آنها اجازه داده شد ولي اين دو نقطه شامل يك انبار كوچك و يك دستگاه توالت بود! در همين بازديد بود كه آقاي هاينونن ربط این تأسیسات را با پروژه ادعايي 111 مطرح كرد ولي ظاهراً خودش متوجه شد كه آن ادعا نيز كذب است. نتیجه این بازدید آنقدر افتضاح بود که پس از بازديد دوم، منافقين اعلام كردند ايران آژانس را فريب داده است ولي خانم مليسا فلمينگ سخنگوي آژانس، حرف هاي آنها را فاقد اعتبار اعلام کرد.


بر این اساس، محمد البرادعی در پارارگراف 16 از گزارش مورخ 27/8/1384 خود نوشت: «ايران به آژانس درباره ساختمان هاي درخواست شده در منطقه مورد علاقه آژانس دسترسي داد و نمونه برداري انجام شد. آژانس هيچ فعاليت غيرمعمول در اين ساختمان ها مشاهده نكرد. ارزيابي نهايي منوط به آناليز نمونه هاي محيطي است». ( 87 /2005/ Gov)




وی سپس در تاريخ 27 فوريه 2006 پس از منفي بودن نتيجه نمونه گیری ها در گزارشی دیگر نوشت: «در اول نوامبر 2005 به آژانس اجازه دسترسي به يك مركز نظامي در پارچين داده شد. چندين نمونه محيطي برداشته شد. آژانس هيچ فعاليت غير معمول در اين ساختمان ها مشاهده نکرد و در نتيجه آزمايش هاي محيطي هيچگونه مواد هسته اي را نشان نداد». ( Gov/2005/15, para 32 )




اکنون یوکیا آمانو با این سوال مواجه است که چگونه همه این حقایق را نادیده گرفته و بر مبناي مواردی کهنه و قدیمی، ادعای وجود فعالیت نظامی در پارچین را مطرح کرده است؟